خاطره یاری به دوست یک دوست. بخش ۹

بانام و یاد خدا و برای خدا
پندار نیک + گفتار نیک + کردار نیک = زندگی نیک

در بخش گذشته در رابطه با قدرت ذهن بحثی شد، و مطرح شد از آنجائیکه مهندس سر ناظر یک فرد جا افتاده و به حسب ظاهر غیر قابل نفوذ به نظر می رسید، لذا تنها از راه ذهنی می شد به ایشان دسترسی پیدا کرد.

در نتیجه من شروع کردم با ذهن خود با ایشان ارتباط برقرار نمایم و از آنجائیکه از نظر سنّی هم از ایشان بزرگتر بودم خیلی راحت توانستم این ارتباط را بر قرار نمایم. و موفّق شدم یک رابطه صمیمانه ای با ایشان بر قرار کنم، در نتیجه بر خورد ایشان با من خیلی محترمانه انجام گرفت، ناگفته نماند که ایشان فردی باشخصیت بر جسته و با معلومات خوب و به نسبت خود فرد قدرتمندی بودند. مشکلی که با ایشان داشتیم حذف آیتمهائی از صورت وضعیّت بود که می توانست قابل پرداخت باشد.

بر خوردی که در این زمینه با ایشان کردم این بود که قبل از اینکه صورت وضعیّت به دست ایشان برسد با ذهن خودم مقداری در رابطه با آن آیتم با ایشان صحبت می کردم و بعداً در ملاقات حضوری با طرح مطلب به صورت مشورتی از ایشان سؤال می کردم که آیا به نظر شما این آیتم با این شرایط قابل پرداخت می باشد یا خیر؟ و از آنجائیکه دلایل من برای پرداخت آن آیتم کافی به نظر می رسید، در نتیجه ایشان می پذیرفتند که قابل پرداخت می باشد. و وقتی صورت وضعیّت به دستشان می رسید، دیگر آن آیتم را خط نمی زدند.

از آنجائی که متره بر آورد و آنالیز بها در جامعه مهندسی ما به خوبی جا نیافتاده است و اکثراً ناشناخته است، لذا اکثر مهندسین، حتّا بعضی مهندسین خیلی با تجربه نیز در مواردی برداشت های متفاوت و اشتباهی می کنند. به طور مثال یکی از آن موارد ضریب بالا سری است، که هنوز هم در جامعه کاری ما درست جا نیافتاده ، و اغلب ضریب هزینه های بالا سری را مشابه ضریب طبقات و یا ضریب منطقه و یا ضریب سختی کار و یا مشابه آنها می بینند، و اصلاً توجّه ندارند که این مورد ضریب قسمت اعظمی از کار می باشد، مانند هزینه هائی از قبیل حقوق و مزایای مدیر پروژه، رئیس کارگاه، پرسنل دفتر فنّی،  و عوامل امور مالی و اداری و کارپردازی و انبارداری و غیره با کلیّه هزینه های شرح داده شده در پیوست شماره سه فهرست بها می باشد. که بدون این هزینه ها نمی شود پروژه ای را اجرا کرد، و این هزینه ها هم تابع کارکرد نیست، بلکه در هر شرایطی این هزینه ها انجام میشود و تابع زمان می باشد. باید توجّه کرد که این هزینه ها را به هیچ وجه در آنالیز فعّالیت ها نمی شود گنجاند. و لذا بایستی به صورت هزینه بالاسری در ابتدای پروژه به نسبت زمان پروژه محاسبه کرده و به نسبت مبلغ قرارداد ضریب آنرا تعیین نمود، و در صورت کارکرد ها به صورت مستقل و به نسبت زمان کارکرد به صورت روز شمار محاسبه کرده و با کارکرد جمع گردد. که متأسفانه این مورد هنوز هم در اذهان جا نمی افتد. (در این زمینه در بخش آنالیز بها و هزینه بالاسری به طور مفصّل بحث شده است، که با مراجعه به آنها مطلب بیشتر روشن می شود).

در بعضی موارد در مورد سایر آیتم های فهرست بها نیز چنین حالتهائی پیش می آید.

در ضمن باید توجّه کرد که پیمانکار فقط اجرا کننده است نه سرمایه گذار. و کلیّه هزینه های انجام شده در پروژه بایستی توسّط کارفرما تأمین گردد. و پیمانکار نباید از جیب خود و یا از سود خود برای پروژه هزینه نماید. در این مورد هم به موارد زیادی بر می خوریم که این موضوع مراعات نمی شود. حتّی در آنالیز بعضی از آیتم ها خیلی از هزینه ها دیده نمی شود و پیمانکار ناچار جور آنرا می کشد، مانند آنالیز آجرکاری که در آن خیلی چیز هه منظور نشده است از قبیل بیل، تخته زیر پائی، خرک یا بشکه زیر پائی، که اینها هم جزو هزینه های کار می باشد که به عهده کارفرما می باشد. البتّه پیمانکارانی که آگاه هستند این موارد را در ضریب قراردادشان ملحوظ می نمایند.

در فهرست بها هم از این موارد زیاد هست که اکثراً مهندسان ناظر در پرداخت آنها شک و تردید زیادی به خود راه می دهند.

با توجه به اینکه در اکثر موارد ظاهر روابط بین پیمانکار و دستگاه نظارت غیر دوستانه می باشد لذا دستگاه نظارت در پرداخت خیلی از آیتم ها با احتیاط برخورد می کند و از پرداخت آنها طفره می رود، که در پروژه مورد بحث هم همین حالت حاکم بود. بدون اینکه سوء نیّتی در میان باشد. ( دنباله دارد)