خاطرات درمان خودم؛ ۱۱، پیشگیری و در مان خودم

با نام و یاد خدا و برای خدا.

پندار نیک + گفتار نیک + کردار نیک = زندگی نیک.

خاطره پیشگیری و درمان خودم؛

زمانیکه ما بچّه بودیم، حدود هفتاد هشتاد سال پیش اکثراً مریضی ها را با پاک سازی دستگاه گوارش درمان می کردند، یادم می آید در آن زمان وقتی مریض می شدیم و به دکتر مراجعه می کردیم اوّلین داروئی که دکتر تجویز می کرد مسهل بود، و آنهم اکثراً روغن گرچک بود که خوردنش خیلی سخت بود، و پس از آن دارو های دیگری هم تجویز می کردند، که خوردن آنها هم عذاب آور بود، چون داروها به صورت فورمول توسّط پزشک نوشته می شد، و بوسیله داروخانه ساخته میشد که آن دارو ها هم تلخ و بد مزه بودند، ولی بعد ها به تدریج داروهای کارخانه ای جای آنها را گرفت، متأسفانه کارخانه ها دارو ها را خوشمزه درست می کنند، به هر صورت در آن روزگاران علم پزشکی معتقد بود که اکثر مریضی ها از سیستم گوارشی آغاز می گردد، یعنی اگر سیستم گوارشی ( معده و روده ) پاک بوده و کار خودشان را درست انجام دهند، مریضی کمتر پیش می آید.

در این رابطه چندی قبل، عروسم که پزشک حاذقی هستند، و در ضمن پزشک خانواده هم می باشند، کتابی را به من دادند، که عنوان آن پاک سازی درون بود که آقایان دکتر محمّد عیوضی و دکتر آرش علیلو آنرا ترجمه و منتشر کرده بودند، این کتاب فوق العاده جالب، مختصر، مفید و آموزنده بوده و به زبان ساده هم تنظیم گردیده است، نویسنده و مترجمین این کتاب هم به پاک سازی دستگاه گوارش و درست کار کردن آن تأکید فراوان دارند، در عین حال توصیه ها و راهنمائی های جالبی برای پاک کردن و پاکیزه نگاه داشتن بدن کرده اند. من این کتاب را به دقّت خواندم، و سعی کردم توصیه های کتاب را حتّی المقدور عمل نمایم، و نتیجه خوبی هم گرفتم.

در این کتاب از قول دکتر فرانتس ایگزاور مایر پزشک معاصر اتریشی ( ۱۹۶۵ – ۱۸۷۵ ) می نویسد که او اعتقاد داشت؛ دستگاه گوارش اغلب افراد پاک نیست و به خوبی کار نمی کند و به همین دلیل آنها بیمار می شوند، انباشته شدن مواد زاید در دستگاه گوارش موجب سمّی شدن، و در برخی موارد عفونی شدن، آن می شود و دستگاه گوارش به صورت منبع خطر ناک مواد سمّی در می آید.

این موضوع باعث از دست دادن تندرستی، پیدایش بیماری بسیار، پیری و کاهش جذابیّت می شود.

دکتر مایر اصرار داشت فردی که احساس تندرستی کامل نمی کند، در اولّین قدم لازم است روده های خود را تمیز کند.

آقای دکتر مایر طرح سؤالات زیادی می نماید، از قبیل؛

۱ – به طور کلّی تندرستی چیست؟ خصوصاً چگونه به سلامت دستگاه گوارش پی می بریم؟

۲ – نشانه های خارجی یک دستگاه گوارش و روده های سالم چیست؟ این نشانه ها چگونه خود را به واسطه اندازه، شکل و وضعیّت شکم می نمایانند؟ آیا می توان از طریق این نشانه ها نتیجه گرفت که روده ها سلامت خود را از دست داده اند؟ آیا دستگاه گوارشی که ظاهراً طبیعی به نظر می رسد در همه موارد سالم است؛ یعنی به نحو احسن کار می کند و فاقد هر نوع مواد زاید است؟

آقای دکتر مایر سؤالات زیاد دیگری در این مورد مطرح کرده و مطالعات زیادی به عمل می آورد و در نتیجه بیمارانش را صرف نظر از اینکه؛ سر، گلو، ریه، قلب، معده یا شکمشان دچار ناراحتی است، طوری درمان می کرد که گوئی به مشگلات گوارشی مبتلا هستند.

من این کتاب را مجدّداً مطالعه کردم، احساس می کنم که تک تک جملات این کتاب قابل طرح کردن و تعمّق در آن می باشد، ولی متـأسفّانه همه کتاب را نمی توان در یک مقاله گنجانید، لذا به جملاتی از آن قناعت کرده، و به نتیجه نهائی و راهی که از این کتاب آموخته و در پیش گرفته ام اشاره خواهم کرد.

جملات دیگری از این کتاب:

راز سالم بودن به نحوه تغذیه و شیوه زندگی ما بستگی دارد.

انسان باید به جنگ عادات غلط خود برود.

افرادی که به دنبال لذّت وکامجوئی هستند و کنترلی بر رفتار خود ندارند بایستی به فکر سلامت خود هم باشند.

بیماری چه زمانی و چگونه آغاز می شود؟ ؛ بیماری نمایشنامه ای است که ده پرده دارد، پرده اوّل تا سوّم بدون آگاهی و اطلّاع خود آدم روی می دهد، پرده چهارم تا ششّم در مطب پزشک آشکار می شود، پرده هفتم تا نهم در بیمارستان، و آخرین پرده هم مرگ است.

دستگاه گوارش، مجرای لوله ای شکل است که در افراد بالغ نه متر طول دارد، و از لب دهان شروع شده به مقعد ختم می شود، فضای داخل دهان، گلو، مری، معده و روده کوچک و بزرگ از اجزای دستگاه گوارش هستند، علاوه بر این، غدد بزاقی دهان، کبد، کیسه صفرا، لوزالمعده و میلیون ها غددمخاطی در معده، از بخش های تشکیل دهنده دستگاه گوارش هستند.

گوارش صحیح زمانی صورت می گیرد که تمام اجزا باهم همکاری و مطابقت داشته باشند.

گوارش عبارت است از؛

۱ – شکستن و خرد کردن مواد غذائی به طرز صحیح و با روش های مکانیکی و شیمیائی، با دخالت باکتری ها، و سپس تبدیل آن به مواد قابل جذب و نیرو دهنده بدن.

۲ – دفع به موقع مواد زائد و غیر قابل استفاده، نقطه مقابل این فرایند طبیعی گوارش، روند معمول تخمیر و فساد است که موجب بیماری می شود.

خلاصه اینکه توصیه ها و مطالب این کتاب به نحوی است که همه اش بایستی مطالعه شده و به آن عمل شود، در اینجا من مواردی را که آموخته و به آنها عمل می کنم را به صورت مختصر و مفید تعریف می کنم، بقیّه و کلّ کتاب، بهتر است در صورت امکان از کتابفروشی ها تهیّه و مطالعه شود.

آموخته های خود من از این کتاب؛

من یاد گرفتم که موقع غذا خوردن فقط غذا بخورم و توجهّم فقط به غذائی که دردهان دارم می خورم و می جوم باشد، حواسّم را جمع می کنم که غذا کاملاً خرد و ریز شده باشد، سعی می کنم طعم غذا را حس کرده و از آن لذّت ببرم. در خوردن غذا اصلاً عجله نمی کنم، هر وعده غذا خوردن من بین نیم ساعت الی سه ربع ساعت طول می کشد. لقمه ها را خیلی کوچک بر می دارم، یعنی به اندازه یک سوّم قاشق غذاخوری، و آنرا آنقدر در دهان خودم می جوم که کاملاً خرد و نرم شده باشد. موقع غذا خوردن سعی می کنم هیچ کار دیگری به جز غذا خوردن انجام ندهم، تلویزیون نگاه نکنم، چیزی مطالعه نکنم، حتّی المقدور حرف هم نزنم. نیم ساعت قبل از غذا حتماً یک لیوان آب می خورم، در نتیجه موقع غذا خوردن تشنه ام نمی شود، و با غذا هم هرگز آب نمی خورم. سعی می کنم بلا فاصله تا احساس سیری کردم دست از خوردن بکشم، و زیادی نخورم، در این مورد بایستی به اعلان های معده کاملاً توجّه کرد. بعد از پایان غذا خوردنم، تا دو ساعت دیگر به هیچوجه چیزی میل نمی کنم. تا زمانیکه گرسنه ام نشده غذا نمی خورم. بعد از پایان غذا خوردنم نیم ساعت استراحت می کنم ( به صورت نشسته ). در گذشته پس از پایان غذا خوردنم نیم ساعت در سطح صاف به صورت تند راه می رفتم که خیلی مفید بود. سعی می کنم با دستگاه گوارش خود به طور مستمر در ارتباط بوده، و به اخطار های آنها گوش داده و با آنها لجبازی نکنم. سعی می کنم شب ها به موقع به رختخواب بروم، و حد اقل هشت ساعت استراحت نمایم. این برنامه ای را که مطرح کردم برنامه ایده ال من است، ولی اینکه آیا همیشه موفّق می شوم همه آنها را عمل نمایم جای بحث دارد، ولی همیشه سعی می کنم انجامش دهم.