بانام ویاد خدا و برای خدا
پندار نیک + گفتار نیک + کردار نیک = زندگی نیک
هزینه بالا سری و تجهیز کارگاه:
در حال حاضر روال قرارداد ها بر این منوال هست؛ که هزینه بالا سری در قراردادها جداگانه منظور می شود، و تجهیز کارگاه هم به صورت مستقل و جداگانه در نظر گرفته می شود، در صورتیکه اگر توجّه نمائیم، در این حالت مغایرت ها و ابهاماتی به وجود می آید، از قبیل تحمیل یک سری هزینه ها به پیمانکار و یا بالعکس، به عنوان مثال در تعریف تجهیز کارگاه در فهرست بها ( پیوسط ۴ دستورالعمل تجهیز و بر چیدن کارگاه ) در ردیف ( ۳ – ۴ ) مطرح می شود که تجهیز مازاد بر موارد یا مبالغ پیش بینی شده در پیمان که مورد نیاز انجام کار است، به هزینه پیمانکار است و پرداخت اضافی از این بابت پرداخت نمی شود، معلوم نیست طرّاح این جمله به چه دلایلی این هزینه را که برای انجام کار است به عهده پیمانکار گذاشته است، و یا در ردیف ( ۳ – ۶ ) به شرح: پیمانکار موظّف است به هزینه خود، ساختمانها و تأسیسات موقّت کارگاه را که برای تجهیز کارگاه احداث می کند، در برابر حوادث اتفّاقی، مانند آتش سوزی و سیل، بیمه کند، در اینجا هم معلوم نیست که چرا هزینه ایکه برای پروژه و بخاطرپروژه هزینه می شود، به عهده پیمانکار باشد؟ آیا مگر غیر از این است که پیمانکار برای اجرا هیچ نوع هزینه نباید از خودش خرج نماید، مگر اینکه پیمانکار خود نیز سرمایه گذار باشد، و یا قرارداد به صورت طرح و اجرا بوده باشد، که در آن صورت نوع قرارداد به کلّی تغییر پیدا می کند.
هزینه بالاسری و تجهیز کارگاه؛
همینطور که می دانیم هزینه بالاسری هزینه هائی هست که امکان گنجاندن آنها در قالب آنالیز قیمت ها ممکن نمی باشد، در نتیجه در ابتدای پروژه با در نظر گرفتن زمان اجرای پروژه این هزینه ها محاسبه شده، و به صورت پورسانتی در صورت وضعیّت ها پرداخت می گردد، که این هزینه ها فقط برای مدّت تعیین شده برای اجرای پروژه محاسبه می گردد.
همینطور تجهیز کارگاه نیز به نسبت نیاز هر پروژه جداگانه طراحی گردیده و هزینه آن به صورت پورسانتی و یا قولوبال پرداخت می گردد. که این روش مغایرت ها ئی ایجاد می نماید، در صورتیکه اگر تجهیز کارگاه در قالب هزینه بالا سری و کارکرد محاسبه و پرداخت شود، منطقی تر به نظر می رسد. یعنیساختمان هایی که احداث می شوددر قالب صورت وضعیّت، و سایر هزینه ها در قالب هزینه بالاسری محاسبه شده و منظور گردد.
نوع پرداخت هزینه بالاسری؛
ضمناً باز هم یاد آوری می گردد؛ که نوع پرداخت هزینه بالاسری در صورت وضعیّت ها هم بایستی تغییر پیدا کرده، و به طور جداگانه و مستقل از کارکرد به صورت روز شمار محاسبه و پرداخت گردد، در این حالت با اتمام مدّت قرارداد و ادامه قرار داد هزینه بالا سری به پیمانکار تحمیل نمی شود و توسّط کارفرما تأمین می گردد، مطلبی که در این مورد پیش می آید و مدّ نظر دوستانی هم می باشد، این است؛ که ممکن است در این صورت پیمانکار به خاطر در یافت هزینه بالا سری اشتیاقی به اتمام پروژه نشان ندهد، و بی جهت پروژه را طولش دهد، البتّه مطلب قابل توجّهی می باشد، ولی این حالت موقعی می تواند پیش آید، که پروژه تحت کنترل نبوده باشد، یعنی کارفرما و مهندسین مشاور و دستگاه نظارت توجّهی به زمان پروژه نداشته وکنترلی در ای زمینه نداشته باشند، در صورتیکه اگر کنترل دقیقی از هر لحاظ در پروژه وجود داشته باشد، جریمه حتّی یک روز تأخیر غیر مجاز فی البداها از پیمانکار کسر می گردد، ( یعنی در هر صورت وضعیّت موقّت جریمه تأخیرات غیر مجاز محاسبه شده و از صورت وضعیّت کسر می گردد، این جریمه می تواند آنقدر سنگین باشد، که بیش از هزینه بالاسری گردد، و حتّی ممکن است در بر رسی هزینه بالاسری روز های تأخیر غیر مجاز از تعداد روزهای هزینه بالاسری هم کسر گردد؛ یعنی اگر پروژه در عرض یک ماه پنج روز تأخیر غیر مجاز داشته باشد هزینه بالاسری به جای سی روز بیست وپنج روز محاسبه شود، و علاوه برآن جریمه هم از کارکرد کسر گردد، در این حالت کارفرما و دستگاه نظارت در کننترل زمان پروژه بر اساس برنامه زمانبندی خیلی دقیق و جدّی برخورد می کند، و پیمانکار هم نهایت سعی خودش را در مدیریّت صحیح پروژه به انجام می رساند.
