تأخیرات در پروژه ها، و هزینه بالاسری

با نام و یاد خدا و برای خدا

پندار نیک + گفتار نیک + کردار نیک = زندگی نیک

تأخیرات در پروژه ها و هزینه های بالا سری؛

تأخیرات در اجرای پروژه که در کشور ما معمول گردیده است، کاملاً از ضعف ما حکایت می کند، چون زمان تعیین شده برای پروژه ثابت بوده و قائدتاً قطعی و واجب الاجرا می باشد. در نتیجه تأخیرات چندان مفهومی ندارند.

بطور کلّی در برنامه ریزی، زمان پروژه را ثابت و غیر قابل تغییر در نظر می گیرند، باید هم چنین باشد، برای اینکه همیشه در تعریف پارامتر های پروژه که؛ زمان، حجم فعلیّت، نیروهای اجرای فعالیّت و هزینه های آن می باشد، تنها پارامتر ثابت، زمان می باشد ولی بقیّه قابل تغییر می باشد.

برای جلوگیری از تأخیرات و انجام دادن پروژه در زمان تعیین شده، نیاز به برنامه ریزی دقیق، و مدیریّت سالم وقوی می باشد. اگر برای اجرای پروژه؛ برنامه دقیق و منسجمی نداشته باشیم، و طبق برنامه پیش نرویم، مسلماً پروژه در زمان تعیین شده به اتمام نخواهد رسید.

برای پرهیز از تأخیرات؛ ضمن داشتن یک برنامه دقیق و پیش بینی شده، یک مدیریّت منسجم و قوی نیز لازم است، که آن مدیریّت با قدرت و دیسیپلین کامل برنامه را به اجرا بگذارد.

قائدتاً بایستی برنامه اجرای کار به صورت روزانه و با دقّت کامل تحت کنترل بوده باشد، و کوچکترین عقب افتادگی بلافاصله جبران گردد، تا تأخیرات پیش نیاید.

برای جلوگیری از تأخیرات؛ علاوه بر اینکه خود پیمانکار بایستی با دقّت کامل پروژه را تحت کنترل داشته باشد، دستگاه نظارت هم بایستی موظّف باشد گه کنترل کامل پروژه را کاملاً تحت کنتر داشته باشد. بخصوص مدیریّت پیمانکار را به طور دائم زیر نظر داشته باشند، و هر نوع ضعفی که در مدیریّت پروژه ملاحظه می شود، بلا فاصله در رفع آن اقدام گردد.

هزینه های بالا سری؛

هزینه های بالا سری؛ هزینه هائی است که در آنالیز بهای فعالیّت ها گنجانده نمی شود، از قبیل هزینه های مدیریّت پروژه و سایر هزینه هائی که شرح آنها در پیوست شماره سه فهرست بها ها منظور گردیده است، و در اوّل هر پروژه برای مدّت زمان پروژه محاسبه شده، و ضریب آن را تعیین می کنند، با توجّه به اینکه این ضریب در پروژه های عمرانی حدود سی در صد در می آید، لذا در اکثر پروژه ها بدون محاسبه، همان سی در صد را در نظر می گیرند. باید توجّه داشت که این هزینه ها هر گز از کار کرد طبعیّت نمی کنند، یعنی در هر شرایطی اعم از اینکه پروژه فعّال باشد یا نه، این مخارج هزینه می شود، و این مخارج با کم کار کردن پروژه کم نمی شود، یعنی اگر پروژه به هر دلیلی کند گردد، به هیچوجه نمی شود به پرسنل مدیریّت اعم از مدیر پروژه، رئیس کارگاه، عوامل دفتر فنّی، عوامل امور مالی و پشتیبانی گفت که چون پروژه کم کار می کند، لذا شما هم حقوق کمتری بگیرید. به همین نحو سایر هزینه های بالاسری نیز از میزان کار کرد پیروی نمی کنند، چون این هزینه ها به صورت روزانه و مستمر هزینه می گردند. هزینه بالاسری به این نحوی که امروزه در صورت وضعیّت ها محاسبه و پرداخت می گردد. کاملاً غیر منطقی می باشد، مگر اینکه پروژه طبق برنامه پیش بینی شده اجرا گردیده و درست در زمان تعیین شده در قرارداد که در اوّل پروژه در قراردادثبت شده است، به پایان برسد.

هزینه های بالا سری تا زمانیکه پروژه به پایان نرسیده و تحویل داده نشده است، در حال هزینه شدن می باشد، و اصولاً بایستی از طرف کارفرما پرداخت گردد، اعمّ از اینکه در تأخیر افتادن پروژه پیمانکار مقصر باشد، و یا کار فرما تقصیر داشته باشد. تأخیرات مجاز و یا غیر مجاز نمی تواندمانع این هزینه ها بشود، وپیمانکار هم نباید متضرّر گردد. چون در صورتیکه پیمانکار در تأخیر پروژه تقصیر داشته باشد، جریمه آن را طبق شرایط عمومی پیمان پرداخت می نماید. بایدتوجّه کردکه اکثراً در به تأخیر افتادن پروژه، کار فرما و دستگاه نظارت مقصّر می باشند که به موقع جلو تأخیرات را نگرفته اند، و اگر عدم مدیریتّی از طرف پیمانکار بوده است، نادیده گرفته شده است.

نوع پرداخت هزینه بالاسری؛

اینک معمول بر این است که در صورت وضعیّت ها کارکرد محاسبه می شود، و بعداً در صد هزینه بالاسری به آن اضافه می شود. با این ترتیب هزینه بالاسری تابع کار کرد می گردد، در صورتیکه هزینه بالا سری هزینه مستمرّی است که هیچ ربطی به کار کرد ندارد، اصولاً بایستی در صورت وضعیّت ها کارکرد محاسبه شده و بسته شود، وهزینه بالاسری به صورت جداگانه و روز شمار محاسبه گردیده و به صورت کارکرد اضافه شود. و اگر زمانی به هر دلیل پروژه متوقّف گردد، این هزینه ها ماهیانه محاسبه و پرداخت شود.